เหตุให้นาครักษาอุโบสถ

ภิกษุ ! นาคบางพวกที่เป็นอัณฑชะในโลกนี้
มีความคิดอย่างนี้ว่า :-
เมื่อก่อน พวกเราเป็นผู้กระทำกรรมทั้งสอง
ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ พวกเรานั้นกระทำกรรมทั้งสอง
ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ เมื่อตายไป จึงเข้าถึงความเป็นสหาย
ของพวกนาคที่เป็นอัณฑชะ ถ้าวันนี้พวกเราพึงประพฤติ
สุจริตด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจไซร้ เมื่อเป็นอย่างนี้ เมื่อ
ตายไป พวกเราจะพึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เชิญพวกเรา
มาประพฤติสุจริตด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจเสียในบัดนี้เถิด.
ภิกษุ ! ข้อนี้แล เป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้นาคที่เป็น
อัณฑชะบางพวกในโลกนี้ รักษาอุโบสถและสละกายได้.
(ตรัสอย่างเดียวกันกับกรณีของนาคที่เป็นชลาพุชะ
สังเสทชะ และโอปปาติกะ รักษาอุโบสถ)
ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๙๙-๓๐๐/๕๒๑-๕๒๔.